پانزده سال پیش در چنین روزی اپل منحصر‌به‌فرد ترین پخش کننده‌ی موسیقی را با نام آیپاد به دنیا معرفی کرد و آغازگر تحولی عظیم در این صنعت شد. همچنین عرضه‌ی این محصول انقلابی در سال ۲۰۰۱ موجب شد تا نگاه ها نسبت به اپل تغییر کند؛ کمپانی یاد شده که تا قبل از آن صرفا به تولید سخت افزار می پرداخت و سهم کوچکی از بازار را در دست داشت، پس از معرفی آیپاد به برندی کاملا مشتری پسند و سازگار با روحیه‌ی مصرف گرایی غرب بدل شد.
با این حال دو سال بعد و پس از رونمایی از آیتونز، آیپاد به محصولی پرفروش مبدل گشت چرا که کاربران می توانستند با بهره گیری از برنامه‌ی یاد شده به راحتی آهنگ های مورد علاقه‌شان را خریداری کرده و آن را با رایانه‌ی دسک تاپ‌شان سینک کنند و از گوش دادن به موسیقی لذت ببرند.
سرانجام هنگامی که اپل در سال ۲۰۰۷ از نخستین آیفون پرده برداشت، استیو جابز آن را بهترین آیپاد ممکن نامید زیرا به لطف صفحه نمایش تمام لمسی، تجربه‌ی منحصر به فردی را برای کاربر فراهم می نمود. در واقع دستیابی به ترک های موسیقی در آیفون از طریق فشردن دکمه‌ای در پایین نمایشگر امکان پذیر شده بود که اهالی کاپرتینو نیز در اولین تیزر تبلیغاتی محصول یاد شده روش آن را آموزش دادند و همان زمان در ابتدای آگهی گفته شد که «تا به حال هیچ آیپادی به این صورت نبوده.»
شرکت اهل کاپرتینو در سپتامبر همان سال جدیدترین نسل از آیپاد را معرفی نمود که مانند آیفون از نمایشگری لمسی برخوردار شده و همچنین در طراحی‌اش از آیفون الهام گرفته شده بود. این ویژگی‌ها آیپاد تاچ را به پرفروش ترین مدل کل تاریخ این محصول بدل کرد. حالا آیپاد در حالی ۱۵ سالگی‌اش را جشن می گیرد که کمتر کسی به سراغ خرید این محصول می رود و اسمارت فون ها کاملا جایگزین پخش کننده های موسیقی شده اند.
